|
ZARYS KONCEPCJI
Jako podstawowe założenie opracowania przyjęto realność realizacji. Wielokrotnie spotykaliśmy rozwiązania, które choć teoretycznie możliwe, w praktyce nie nadawały się do realizacji (np. codzienna aktualizacja IPE).
Kolejne założenie, to budowa systemu opartego na sieci Internet. Sieć internetowa to najszybciej rozwijająca się część infrastruktury telekomunikacyjnej, i jest ona „krwiobiegiem“ dla wszelkich informacji elektronicznych. Obecnie Internet posiada mechanizmy czyniące wymianę informacji całkowicie bezpieczną.
Podstawową cechą rozwiązania jest oparcie się na usługach świadczonych przez poszczególne węzły infrastruktury danych. Tam, gdzie jest to możliwe, zostały wykorzystane standardy ISO lub OGC, a dotyczy to w szczególności usług WMS/WFS.
Koncepcja oparta na udostępnianiu usług, oznacza, że węzły niższego szczebla nie będą wysyłały danych do węzłów wyższego szczebla, lecz węzły wyższego szczebla będą pobierały dane ze szczebla niższego. Jest to zasadnicza zmiana w podejściu do budowy kompleksowego systemu obsługi infrastruktury geodezyjnej naszego kraju.
Ogólnie przyjęto zasadę, że mapy będą pobierane przez klienta w postaci rastrowej (format WMS). Dane wektorowe (format WFS) będą mogły być pobierane przez wyspecjalizowane węzły w celu ich analizy lub przetworzenia, np. w celu realizacji usługi lokalizacji działki, uaktualnienia budynków w TBD, aktualizacji granic PRG czy przygotowania przez wyspecjalizowany węzeł map w różnych formatach. Usługa dystrybucji map, czyli usługa WMS, została podzielona na dwie kategorie:
- usługa dostępu do danych publicznych,
- usługa dostępu do danych niepublicznych (chronionych).
Dane udostępniane przez usługę zaliczaną do kategorii pierwszej stanowią podstawę GEOPORTAL-u, a ponieważ są dostępne publicznie, należy się spodziewać dużego zainteresowania. Dane te będą przechowywane na różnych poziomach (powiatowym, wojewódzkim, centralnym). Aby zapewnić odpowiednią wydajność, zakłada się dystrybucję danych bezpośrednio z miejsc, w których powstają.
Użytkownik GEOPORTAL-u podczas przeglądania mapy, będzie równocześnie korzystał z danych centralnych (np. granice administracyjne, ortofotomapa), jak i z powiatowych (np. granice działek, punkty adresowe). Jest to możliwe, ponieważ usługa WMS zakłada możliwość tworzenia rastrów przezroczystych oraz ich wzajemne nakładanie.
Kategoria druga dotyczy danych o ograniczonym dostępie. Dostęp może być ograniczony zarówno obszarowo (np. do jednej jednostki ewidencyjnej), jak i tematycznie (np. wyłącznie do sieci wodociągowej).
Ponieważ problem autoryzacji i kontroli uprawnień jest procesem złożonym, w koncepcji założono istnienie specjalnych serwerów pośredniczących. Dla danych centralnych, będzie to Centralny Serwer Pośredniczący (CSP), a dla danych wojewódzkich oraz powiatowych z terenu danego województwa, będzie to Wojewódzki Serwer Pośredniczący (WSP).
Serwery pośredniczące nie generują danych. Pełnią one rolę filtru, który na podstawie pytania skierowanego przez użytkownika i jego uprawnień będzie przepuszczał, blokował lub przepuszczał z modyfikacją zapytanie do właściwego serwera danych wchodzącego w skład:
- węzła katastralnego,
- węzła topograficznego,
- węzła ogólnogeograficznego.
Ogólnie, działanie serwera pośredniczącego, będzie się sprowadzało do analizy zapytań i ich odrzucania lub odpowiedniej modyfikacji (np. wyrzucenia określonej warstwy z zapytania WMS/WFS) przed przekazaniem pytania do węzła katastralnego czy topograficznego.
Powyższe warto podkreślić, gdyż z ekonomicznego punktu widzenia duże znaczenie ma fakt, że serwery dystrybuujące dane (świadczące usługi) o ograniczonym dostępie, nie muszą zajmować się jakąkolwiek autoryzacją użytkownika, Muszą jedynie sprawdzić, czy zapytanie przyszło z właściwego serwera pośredniczącego. Z opisanego sposobu dystrybucji danych wynika, że dane o ograniczonym (chronionym) dostępie będą zawsze przesyłane przez serwery pośredniczące.
Uproszczony schemat wdrożenia
|
){kind=link}